czwartek, 26 grudnia 2013

OBALENIE PRÓB DYSKREDYTOWANIA ISLAMU: KORAN

I. CZY KORAN JEST OBJAWIENIEM OD BOGA CZY WYMYSŁEM CZŁOWIEKA?
1. Koran jest Boską Księgą Islamu, zawierającą zasady i prawa religijne, na których opiera się Wiara Islamu, jak również źródłem jej nauk moralnych i etyki. Jeśli zostanie udowodnione, iż Koran jest Objawieniem od Boga, wolnym od wszelkiego fałszu, nie pozostaje nam inna alternatywa, jak tylko w niego uwierzyć. Dlatego już od dawien dawna aż po dzień dzisiejszy, siły wrogie Islamowi starały się uczynić wszystko, co tylko możliwe by wstrząsnąć wiarą w autentyczność i Boskie Pochodzenie Koranu. W przeszłości poganie z Mekki robili wszystko, co było w ich mocy, by rzucić wyzwanie wierzeniu, iż Koran jest Boskim Objawieniem; powiedzieli: „To jest tylko kłamstwo, które on wymyślił, i pomogli mu w tym inni ludzie.”[1] Określili również Koran jako: „(...) baśnie dawnych przodków. On kazał je zapisać dla siebie i są mu recytowane rano i wieczór.”[2] Twierdzili też, że nauczycielem Muhammada był człowiek: „(...) Jego uczy tylko zwykły człowiek.”[3]
Utrzymywali nawet, że Koran był dziełem magika lub księdza, by w ten sposób zaprzeczyć, iż był on Boskim Objawieniem zainspirowanym Muhammadowi, błogosławieństwo i pokój niech będzie z nim, dla poprowadzenia ludzkości.

Wielu orientalistów uprzedzonych do Islamu podtrzymywało fałszywe zarzuty pogan i poczyniło desperackie próby przekonania świata, iż Koran nie jest Boskim Objawieniem, lecz został wymyślony przez Muhammada, błogosławieństwo i pokój niech będą z nim. Powielili oni zarzuty pogan, mimo autentycznych i rozstrzygających dowodów zawartych w Koranie, które im przeczą.
Ponieważ Muhammad był analfabetą, polecił swym towarzyszom by spisywali objawianą mu Boską Inspirację. Gdyby umiał czytać i pisać, nie potrzebowałby nikogo do spisywania objawionych wersetów. Stwierdzenie, iż opierał się on na pismach żydów i chrześcijan recytując Koran jest nie tylko fałszywe, ale i śmieszne, bo jakże mógłby analfabeta czytać, rozumieć i przekazywać wierzenia zawarte w Świętych Księgach innych religii? Jak i gdzie mogłoby się to zdarzyć? Tak fałszywy zarzut nie jest poparty żadnymi faktami ani dowodami.

2. Muhammad, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, głosił swe przesłanie w Mekce przez trzynaście lat, podczas których między nim a żydami nie było żadnych relacji i fakt ten jest potwierdzony historycznie. Jego kontakty z chrześcijanami również zostały nieproporcjonalnie wyolbrzymione. Przekazano, że w wieku jedenastu lat Muhammad odbył podróż do Syrii wraz z karawaną jego wuja Abdul Muttalib’a. Podczas krótkiego odpoczynku, Muhammad spotkał Bahiri’ego, chrześcijańskiego mnicha i rozmawiał z nim przez chwilę. Jak chłopiec w tym wieku miałby pojąć zasady, normy, nauki i podstawy religii w kilka minut rozmowy z Bahirim? Dlaczego też mnich Bahiri miałby wybrać Muhammada spośród wszystkich, którzy podróżowali w karawanie, by nauczyć go religii chrześcijańskiej? A w dodatku, dlaczego Muhammad czekał trzydzieści lat od jego spotkania z Bahirim zanim zaczął głosić nową wiarę? Taka historia nie jest w żaden sposób wiarygodna.
To doprowadziło orientalistę Huart’a do odrzucenia tej historii i uznania jej za zmyśloną. Potwierdził on, że żaden z arabskich dokumentów i manuskryptów, które zostały zachowane, przestudiowane i opublikowane nie popiera tej fałszywej tezy. Dodał: „Rola, jaką przypisano syryjskiemu mnichowi nie była niczym innym jak wymysłem wyobraźni autora tej historii.” [4]

3. Koran, na równi z Boskimi religiami objawionymi wcześniej, ogłosił, że jest tylko jeden Bóg, Stworzyciel Wszechświata oraz, że wszystkie stworzenia miały ostatecznie do Niego powrócić. Bóg Jedyny jest Źródłem wszystkich Boskich religii, więc nie powinny istnieć sprzeczności w ich podstawowych naukach (przykazaniach). Niemniej jednak, Koran, przeciwstawił się wielu innym wierzeniom rozpowszechnionym wśród wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa. Jest to samo w sobie przeciwdowodem dla stwierdzenia, że Muhammad nawiązał do żydowskich i chrześcijańskich źródeł wiary. Gdyby tak było, różnica w tych wierzeniach byłaby nieznaczna i nie dotyczyłaby podstawowych zasad wiary.

4. Żadne inne pismo, ani Święta Księga poza Koranem spisana czternaście wieków temu nie zawiera w swych wersetach faktów naukowych ani zjawisk z zakresu kosmologii i biologii - które wszystkie - odkryto dopiero w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku[5], dzięki rozwojowi wszystkich dziedzin nauki. Niektóre z przykładów to: etapy rozwoju zarodka i płodu w macicy[6], słońce, księżyc, planety, wiatr, deszcz, itd.[7]
Kiedy astronomowie zawiedli w naukowym wyjaśnieniu zjawisk, przyznali, że były one wynikiem “Boskiej ręki”; gdzie więc Prorok Muhammad, będąc analfabetą mógłby zdobyć tak wysoko zaawansowaną naukową informację? Niemożliwym jest twierdzenie, że jego źródłami w tych zagadnieniach były Pisma chrześcijan i żydów, kiedy nie nawiązują one do żadnego z nich. Jedyny źródłem zainspirowanych wersetów Koranu był niewątpliwie i jedynie Bóg Wszechmogący, Stworzyciel Wszechświata i w żadnym wypadku nie mogło to być źródło pochodzące od ludzi.


II. CZY KORAN ZOSTAŁ WYMYŚLONY NA PODSTAWIE POPRZEDNICH PISM?

1. Gdyby Koran został wymyślony na podstawie pism objawionych wcześniej, przeciwnicy Muhammada nie zignorowaliby tego i nie pozostali w milczeniu. Niewątpliwie skorzystaliby z okazji by oskarżyć go pod tym względem. Wszystkie stwierdzenia, jakie wysuwali były bezpodstawne i pozbawione dowodów. Sam Koran wspomniał o nich i wskazał błędność tych twierdzeń, jak zresztą wcześniej wspomnieliśmy w powyższym rozdziale.

2. Koran zawiera wiele praw, wskazówek i nakazów, które nie istniały w poprzednich pismach. Na dodatek, oprócz proroctw, które się spełniły, Koran zawiera szczegółowe relacje o wcześniejszych pokoleniach. Przykładem tego jest ostateczne rozwiązanie konfliktu między Rzymianami a Persami - wydarzenia, które nie były znane Muhammadowi, jego ludziom ani wyznawcom judaizmu i chrześcijaństwa.

3. Koran ponaglał ludzi do zdobywania wiedzy i namawiał do poszanowania ludzkiego umysłu i intelektu. Dlatego też, opierając się na nowych naukach i zasadach Islamu, muzułmanie zdołali w krótkim okresie czasu stworzyć cywilizację, która zastąpiła poprzednią i kwitła przez wiele wieków. Gdyby Koran był kompilacją poprzednich Boskich religii, dlaczego więc religie te nie głosiły wspomnianych wcześniej zasad i nauk i dlaczego nie odegrały roli, jaką odegrał Islam?

4. Koran to Księga o spójnym i elokwentnym stylu. Gdyby był kompilacją innych pism, byłby niesystematyczny, pełny sprzeczności i niespójny ze względu na kilka rzekomych źródeł. Ponadto, Koran zawsze zwraca się do rozsądku i rozumu człowieka i nie zawiera fabuł ani mitów. Opiera się na jasnych dowodach oraz faktach i tego samego wymaga od swoich przeciwników: „Przynieście więc wasz dowód,jeśli mówicie prawdę!”[8]. Takie podejście jest całkowicie nowe i nie istnieje w żadnym z poprzednich pism.

5. Oczywistym jest, iż Islam całkowicie odrzucił złe wierzenia pogan, ich sposób życia i brutalne tradycje. Zastąpił to wszystko prawdziwą wiarą i życiem pełnym wartości i cnót. Gdzież więc jest ta prawdziwa pogańska kultura, o której adaptację z pogaństwa epoki przed Islamem fałszywie oskarżono Islam?

III. CZY PRAWDĄ JEST, ŻE KORAN NIE WPROWADZIŁ ŻADNYCH NOWYCH NAUK I ZASAD?

Uzupełniając wcześniejsze obalenie drugiego zarzutu wobec Koranu, można dodać:

1. Koran poinformował o faktach całkowicie nieznanych ludziom Księgi. Na przykład, mówi o historii Zakarija (Zachariasza - przyp. tłum.), o narodzinach Dziewicy Maryi oraz o opiece nad nią. Koran poświęca również cały rozdział Dziewicy Maryi, co nie ma miejsca w Nowym Testamencie. Gdzież miałby Prorok Muhammad zdobyć znajomość tych faktów?

2. W Księdze Wyjścia znajdziemy relację, która mówi, że córka Faraona zaadoptowała Mojżesza jako niemowlę, podczas gdy Koran mówi, iż uczyniła to żona Faraona. W tej samej Księdze czytamy również: „I zdjął cały lud złote kolczyki, które miał w uszach i zniósł je do Aarona. A wziąwszy je z ich rąk nakazał je przetopić i uczynić z tego posąg cielca ulany z metalu.”[9] – posąg cielca, którego zaczęli czcić żydzi, natomiast Koran stwierdza, iż to Samiri był winnym tego i uniewinnia Aarona.[10]

3. Gdyby Koran pochodził od Świętych Ksiąg żydów i chrześcijan, dlaczego więc Islam odrzuca doktrynę Trójcy, która ma fundamentalne znaczenie dla wiary chrześcijańskiej? Dlaczego Islam odrzuca również wiarę w ukrzyżowanie Chrystusa, odkupienie, grzech pierworodny i boskość Chrystusa? [11]

4. Koran przedstawia Proroków Boga jako ludzi idealnych w swej moralności i cnotach, podczas gdy Stary Testament głosi, iż niektórzy z nich popełnili grzechy, co jest sprzeczne z głębokim szacunkiem przyznanym im przez Islam.

5. Praktyki religijne zalecone w Koranie takie jak: modlitwa, post, jałmużna i pielgrzymka do Mekki, razem ze wskazówkami i naukami ustanowionymi odnośnie sposobu wykonywania każdej z nich, to kwestie, które nie mają sobie podobnych i nie zostały wspomniane w żadnej innej religii. Pięć codziennych modlitw wykonuje się o określonej porze dnia, w określony sposób, wraz z recytacją pewnych określonych wersetów Koranu. Post pociąga z sobą całkowitą abstynencję od jedzenia, picia i pożądania fizycznego od świtu do zachodu słońca. Jałmużnę składa się w różnych ilościach i na różne sposoby. Pielgrzymka polega na okrążeniu Kaby, wielkim zgromadzeniu na Górze Arafat, pokonaniu siedem razy odległości dzielącej Al Safaa i Al Marwa oraz rzucanie kamieniami w szatana. To są praktyki religijne specyficzne dla Islamu. Która religia miałaby być ich źródłem?


IV. CZY PROCES ZESTWIENIA KORANU RZUCIŁ CIEŃ WĄTPLIWOŚCI NA AUTENTYCZNOŚĆ JEGO TEKSTU?

1. Prorok wybrał skrybów spośród swoich Towarzyszy, którzy spisywali wszystko, co zostało mu objawione z Boskiego Objawienia zaraz po tym, jak następowało objawienie. Spisywali na tym, co było dostępne: drewno, kawałki skóry, kamienie, płaskie kości, pergaminy. Według wiarygodnych źródeł było dwudziestu dziewięciu skrybów, spośród których najbardziej znani to Czterej Prawi Kalifowie: Abu Bakr, Omar, Othman i ‘Ali, wraz z Muawija, Al Zubajr Bin Alawwam, Sa’id bin Al ‘As, Amr bin Al’ As, Ubaj bin Ka’b i Zajd bin Thabit.

2. Oprócz skrybów, którzy spisali zainspirowane objawione wersety Koranu, byli inni, którzy znali Objawienie na pamięć. Ta piękna tradycja kontynuowała przez wieki i zachowała się aż po dziś dzień. Za czasów Proroka setki muzułmanów znało Koran na pamięć i specjalizowało się w jego recytacji. Prorok oznajmił, iż każdego roku podczas miesiąca Ramadan powtarzał całą recytację Koranu w obecności Anioła Gabriela, a podczas ostatniego Ramadanu przed śmiercią uczynił dwa razy. Koran został uporządkowany w swej ostatecznej postaci zgodnie z instrukcjami Proroka i każdy werset został umieszczony dokładnie tak jak polecił.

3. Rok po śmierci Proroka, siedemdziesięciu uczonych mężczyzn, którzy znali Koran na pamięć poległo w Bitwie pod Al Jamama przeciwko Musajlima Kłamcy. Omar bin Al Khattab doradził kalifowi Abu Bakr’owi, by zlecił Zajd’owi Bin Thabit – jednemu ze skrybów, zebranie dokumentów, na których spisano Koran i zapisanie ich w jednej kompletnej kopii, do której można by się łatwo odnieść. Następnie, ustanowiono zasadę, iż rękopisy uznane za autentyczne miały być przyjęte, a te uznane za nieautentyczne – odrzucone. Autentyczne rękopisy to te, które zostały podyktowane przez Proroka Muhammada, jak również poświadczone przez dwie osoby. Oczywiście, Towarzysze Proroka, którzy znali Koran na pamięć odegrali bardzo ważną rolę w tym procesie. Kiedy Zajd bin Thabit zakończył misję utrwalenia na piśmie całego Koranu, przedstawił ową kopię Abu Bakr’owi, a ten zaś przed śmiercią - Omarowi Bin Khattab’owi, który później przekazał ją swej córce Hafsie.

4. Podczas kalifatu Othmana bin Affan, utworzono komitet czterech skrybów łącznie z Zajd bin Thabit. Odpisali oni pięć kopii z oryginalnego rękopisu zachowanego przez Hafsę, Matkę Wiernych. Jedną z nich wysłano do Mekki, drugą do Medyny i trzecią do Basry. Kopie czwarta i piąta zostały posłane do Damaszku i Kufy. Ci czterej pilni i dokładni skrybowie przepisali oryginalny i autentyczny rękopis i sprawdzili zgodność z tym, co uczeni mężczyźni z czasów Proroka nauczyli się na pamięć. To jest Mushaf, Święta Księga Koranu, której od tamtych czasów używa się w całym muzułmańskim świecie.

5. Odkąd Koran został spisany po raz pierwszy ponad czternaście wieków temu, do dziś nikt nigdy nie zakwestionował jego autentyczności. Fakt ten został potwierdzony przez wielu orientalistów pośród których znajdują się Loblois, Muir i współczesny niemiecki orientalista Rudi Paret, który we wstępie tłumaczenia Koranu napisał: “Nie istnieje żaden powód, aby twierdzić, iż jakikolwiek werset Koranu mógłby być przypisany innej osobie poza Muhammadem.”[12] Miał on na myśli, iż po śmierci Muhammada nikt nie wprowadził żadnej zmiany w Koranie, ani poprzez dodanie ani poprzez usunięcie choćby jednego słowa.[13]
Nigdy nie przedstawiono żadnego dowodu, który podważyłby lub zaprzeczył autentyczności rękopisu zestawionego w czasach kalifatu Othman’a bin Affan. Gdyby którykolwiek z Towarzyszy Proroka miał w posiadaniu inny rękopis, przedłożyłby je i ustalonoby autoryzowaną kopię. Takie stwierdzenie nigdy nie miało miejsca w historii Islamu i nawet sekty uważane za odszczepieńców, jak współcześni Ahmadyci, aprobują tę samą kopię Koranu.

Przypisy:
[1] Koran [25:4]
[2] Koran [25:5]
[3] Koran [16:103]
[4] Diraz, Muhammed Abdullah .Ph.D. “An introduction to the Quran.” Przypisy, str.35; Dar Al Qalam. Kuweit.1971. (Książka ta jest jedną z dwóch naukowych prac zaprezentowanych we Francji, na Uniwersytecie w Paryżu, 1947).
[5] Bokai, Morris: “The Quran, the Torah, the Gospel and science. A study of the Holy books in the light recent progress in Science.”; Wydawnictwo Dar Al Ma’ arif, 1978
[6] [Koran, 23:14] Proces przemiany spermy w postać człowieka.
[7] [Koran, 25:61] Rozmieszczenie gwiazd, słońca, księżyca.
[8] [Koran 27:66]
[9] „Biblia Tysiąclecia”: Stary Testament, Księga Wyjścia, 31:3-4; czyt. również: Księga Wyjścia, 31:1-7
[10] Koran [20:83-86]
[11] Zakzouk , M. Hamdy : „Islam in mirror of Western Thought”, Str. 76, 77 i 85. Dar Al Fikr Al Araby, 1994
[12] Diraz Muhammad Abdullah, ph.D. : “An introduction to the Quran”, str. 38; Rudi Paret : „Der Koran Ubersetzung.” Stuttgart, 1980, str.5.
[13] Diraz Muhammad Abdullah, ph.D. : “An introduction to the Quran”, str. 38; Rudi Paret : “Der Koran Ubersetzung.” Stuttgart, 1980, str.5.

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

Twoje słowa o autentyczności
3.(...)" Następnie, ustanowiono zasadę, iż rękopisy uznane za autentyczne miały być przyjęte, a te uznane za nieautentyczne – odrzucone."
Hmm a to jeszcze jakieś inne rzeczy zapisywali?? oprócz tego co Mahomet in kazał i co mówił, bo ja się pogubiłam...Cos jakaś nieścisłość to co to inne rzeczy też zapisywali?
"Następnie, ustanowiono zasadę, iż rękopisy uznane za autentyczne miały być przyjęte, a te uznane za nieautentyczne – odrzucone. Autentyczne rękopisy to te, które zostały podyktowane przez Proroka Muhammada, jak również poświadczone przez dwie osoby. Oczywiście, Towarzysze Proroka, którzy znali Koran na pamięć odegrali bardzo ważną rolę w tym procesie. Kiedy Zajd bin Thabit zakończył misję utrwalenia na piśmie całego Koranu, przedstawił ową kopię Abu Bakr’owi, a ten zaś przed śmiercią - Omarowi Bin Khattab’owi, który później przekazał ją swej córce Hafsie.